Dziś rozpoczynamy krótką serię wpisów na blogu poświęconych technologii osuszaczy. Zapraszamy do odwiedzania nas w każdy czwartek przez kilka następnych tygodni, aby poznać tajniki osuszania sprężonego powietrza.
Każde powietrze atmosferyczne zawiera parę wodną: więcej w wysokich temperaturach (wilgotność w lecie) i mniej w niższych temperaturach (suche powietrze w zimie). Sprężanie powoduje wzrost temperatury powietrza, w wyniku czego wzrasta również stężenie wody w powietrzu. Dlatego po sprężeniu powietrza należy je osuszyć, aby uniknąć problemów, które mogą być spowodowane zbyt dużą ilością wody w przewodach powietrza lub w podłączonych częściach.
Istnieje pięć technik usuwania wilgoci ze sprężonego powietrza: chłodzenie i separacja, nadmierne sprężanie i osuszanie membranowe, absorpcyjne i adsorpcyjne.
Chłodzenie plus separacja
Chłodzenie plus separacja brzmi dokładnie tak, jak brzmi. Gorące sprężone powietrze jest chłodzone, co pozwala na skroplenie dużej ilości wody. Po skropleniu wody można ją następnie oddzielić od powietrza. Technika ta odbywa się za pomocą chłodnicy końcowej i, jeśli jest używana, osuszacza czynnika chłodniczego. Prawie wszystkie stacjonarne instalacje sprężarek wykorzystują chłodnice końcowe, a większość nowoczesnych sprężarek ma chłodnice końcowe wbudowane bezpośrednio w maszynę.
Nadmierne sprężanie
Nadmierne sprężanie jest podobne do techniki chłodzenia i separacji, w której powietrze jest sprężane, chłodzone, a powstała woda jest oddzielana od powietrza. Jednak w tej technice powietrze jest sprężane do ciśnienia wyższego niż zamierzone ciśnienie robocze; po oddzieleniu powietrze jest rozprężane do ciśnienia roboczego, dzięki czemu można je wykorzystać w zamierzonym procesie. Chociaż metoda ta jest najłatwiejsza do osuszania sprężonego powietrza, nadaje się tylko do bardzo małych natężeń przepływu, ponieważ zużywa dużą ilość energii.
Osuszanie membranowe
Technika ta wykorzystuje proces selektywnego przenikania składników gazowych w powietrzu w celu oddzielenia pary wodnej. Tysiące drobnych, wydrążonych włókien polimerowych z wewnętrzną powłoką wyściełają cylinder suszarki, tworząc w ten sposób membranę. Para wodna zawarta w powietrzu jest zbierana między włóknami, podczas gdy suche powietrze przechodzi przez włókna i trafia do zamierzonego procesu.
Suszenie absorpcyjne
Suszenie absorpcyjne to proces chemiczny, w którym para wodna jest wiązana z materiałem absorpcyjnym, takim jak chlorek sodu lub kwas siarkowy. Technika ta nie jest często stosowana ze względu na możliwość korozji i wysokie zużycie materiałów absorpcyjnych.
Suszenie adsorpcyjne
W tej technice wilgotne powietrze przepływa przez higroskopijny materiał lub "środek osuszający" i jest suszone. Typowe stosowane materiały to żel krzemionkowy, sita molekularne i aktywowany tlenek glinu. Środek osuszający jest ostatecznie nasycony zaadsorbowaną wodą i musi być regularnie regenerowany, aby utrzymać swoją zdolność suszenia. Ponieważ osuszacze adsorpcyjne mogą osiągnąć ciśnieniowy punkt rosy -40ºC, technika ta jest wykorzystywana w wielu krytycznych zastosowaniach.
W kolejnych tygodniach będziemy kontynuować zgłębianie technologii stojącej za osuszaczami. W międzyczasie skontaktuj się z nami w razie pytań lub zasubskrybuj nasz cotygodniowy e-mail z podsumowaniem. A jeśli naprawdę chcesz zagłębić się w technologię i metody stosowane w osuszaczach, skontaktuj się z nami, aby otrzymać bezpłatny egzemplarz Podręcznika sprężonego powietrza.
